Μετά από αυτό που έζησα με την ομάδα
του Παναθηναϊκού,στον 38ο Γύρο Θυσίας,την εμπειρία να είμαι δίπλα
τους,όσο περισσότερο μπορούσα,θα ήθελα να τους συγχαρώ προσωπικά,γιατί
σίγουρα κάποιοι κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όρια τους,δεν το έβαλαν κάτω
ούτε στιγμή και τερμάτισαν με υπερηφάνεια και πάνω απ'όλα αξιοπρέπεια!
Για όσους δεν το κατάφεραν,είμαι σίγουρος,πως με λίγη καλή θέληση και
προπόνηση,η επόμενη χρονιά τους περιμένει και μαζί τους και εγώ,να τους στηρίξω όσο καλύτερα γίνεται.
Φέτος,εκτός από το δικό μου όχημα συνοδείας,είχαμε άλλα τρία επιπλέον.
Τα δύο από αυτά συνόδευσαν την εκκίνηση Εφήβων-Αντρών και το ένα την εκκίνηση Μάστερ-Γυναικών.
Από την προηγούμενη κιόλας ημέρα,είχαμε κάνει κουβέντα,το πως θα χειριστούμε την κατάσταση εντός του αγώνα και το αποτέλεσμα τελικά είχε μεγάλη επιτυχία.
Σε αυτό όμως,συνέβαλαν οι επιπλέον τρεις οδηγοί.
Στέφανος Κόκκινος
Ζουμάς Σπύρος
Ντόκος Γεώργιος
Θέλω να τους ευχαριστήσω για όλη την προσπάθειά τους,που βρέθηκαν εκεί γιατί το ήθελαν οι ίδιοι και τήρησαν αυστηρά το πλάνο που είχαμε φτιάξει,βοηθώντας όλους τους αθλητές.
Σε κάθε αγώνα που λαμβάνουμε μέρος,δεν λείπει ποτέ η παρουσία φίλου της ομάδας μας.
Πρόσφατα στην Καλαμάτα ο Πέτρος,ο οποίος ήταν από νωρίς στην εκκίνηση για να δει τους αθλητές από κοντά,βοήθησε με τροφοδοσία και υδροδοσία καθώς και ακολούθησε κάποιες στροφές του αγώνα με το όχημά του.
Στην Πάτρα,για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά ο Γιώργος Κοκοής παρέα με τον Βασίλη Κατζόγια,μας τίμησαν με την παρουσία τους στο βραδινό τραπέζι καθώς και την επόμενη ημέρα,στην εκκίνηση αν και ο καιρός ήταν βροχερός.
Να τους ευχαριστήσω που μας στηρίζουν πάντα!!!
Στον δρόμο μου συνάντησα τρεις αθλητές,έναν της κατηγορίας Αντρών και δύο Έφηβους οι οποίοι έπαθαν λάστιχο,μου ζήτησαν τροχό και με μεγάλη μου χαρά τους έδωσα.
Δεν το γράφω για να παινευτώ,αλλά γιατί έχω ζήσει προσωπικά αυτού του είδους την περιφρόνηση,να έχω ανάγκη από κάτι το οποίο μπορεί κάποιος να μου το δώσει(ακόμη και νερό) και να μην το κάνει.
Δεν υπήρχε περίπτωση,να αφήσω ειδικά τους δύο αθλητές,ηλικίας 16-17 ετών,με λάστιχο σκασμένο,μέσα σε ένα βουνό που επί πόση ώρα είχαν ταλαιπωρηθεί και έτρεμαν από την βροχή,τον αέρα και το κρύο,
Σαν ομάδα είχαμε τον έναν Έφηβο,ο οποίος τερμάτισε τον αγώνα του και μάλιστα ο ένας από τους δύο Έφηβους που βοήθησα τερμάτισε πιο μπροστά του.
Σημασία για μένα,δεν είχε μία-δύο θέσεις πιο μπροστά,αλλά η ηθική ικανοποίηση να βοηθάς ένα παλικαράκι!!!
Παναθηναϊκός=Σεβασμός,υπερηφάνεια,αξιοπρέπεια!!!
Τα δύο από αυτά συνόδευσαν την εκκίνηση Εφήβων-Αντρών και το ένα την εκκίνηση Μάστερ-Γυναικών.
Από την προηγούμενη κιόλας ημέρα,είχαμε κάνει κουβέντα,το πως θα χειριστούμε την κατάσταση εντός του αγώνα και το αποτέλεσμα τελικά είχε μεγάλη επιτυχία.
Σε αυτό όμως,συνέβαλαν οι επιπλέον τρεις οδηγοί.
Στέφανος Κόκκινος
Ζουμάς Σπύρος
Ντόκος Γεώργιος
Θέλω να τους ευχαριστήσω για όλη την προσπάθειά τους,που βρέθηκαν εκεί γιατί το ήθελαν οι ίδιοι και τήρησαν αυστηρά το πλάνο που είχαμε φτιάξει,βοηθώντας όλους τους αθλητές.
Σε κάθε αγώνα που λαμβάνουμε μέρος,δεν λείπει ποτέ η παρουσία φίλου της ομάδας μας.
Πρόσφατα στην Καλαμάτα ο Πέτρος,ο οποίος ήταν από νωρίς στην εκκίνηση για να δει τους αθλητές από κοντά,βοήθησε με τροφοδοσία και υδροδοσία καθώς και ακολούθησε κάποιες στροφές του αγώνα με το όχημά του.
Στην Πάτρα,για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά ο Γιώργος Κοκοής παρέα με τον Βασίλη Κατζόγια,μας τίμησαν με την παρουσία τους στο βραδινό τραπέζι καθώς και την επόμενη ημέρα,στην εκκίνηση αν και ο καιρός ήταν βροχερός.
Να τους ευχαριστήσω που μας στηρίζουν πάντα!!!
Στον δρόμο μου συνάντησα τρεις αθλητές,έναν της κατηγορίας Αντρών και δύο Έφηβους οι οποίοι έπαθαν λάστιχο,μου ζήτησαν τροχό και με μεγάλη μου χαρά τους έδωσα.
Δεν το γράφω για να παινευτώ,αλλά γιατί έχω ζήσει προσωπικά αυτού του είδους την περιφρόνηση,να έχω ανάγκη από κάτι το οποίο μπορεί κάποιος να μου το δώσει(ακόμη και νερό) και να μην το κάνει.
Δεν υπήρχε περίπτωση,να αφήσω ειδικά τους δύο αθλητές,ηλικίας 16-17 ετών,με λάστιχο σκασμένο,μέσα σε ένα βουνό που επί πόση ώρα είχαν ταλαιπωρηθεί και έτρεμαν από την βροχή,τον αέρα και το κρύο,
Σαν ομάδα είχαμε τον έναν Έφηβο,ο οποίος τερμάτισε τον αγώνα του και μάλιστα ο ένας από τους δύο Έφηβους που βοήθησα τερμάτισε πιο μπροστά του.
Σημασία για μένα,δεν είχε μία-δύο θέσεις πιο μπροστά,αλλά η ηθική ικανοποίηση να βοηθάς ένα παλικαράκι!!!
Παναθηναϊκός=Σεβασμός,υπερηφάνεια,αξιοπρέπεια!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου